Gepieker.....

Ik heb deze dagen wat afgepiekerd, over KAYNE en de besmetting. Dagelijks hing ik aan de telefoon om te informeren bij Mieke en Gerrit hoe het met het kereltje ging, en gelukkig kwam er langzaam verbetering in zijn toestand. En toen ik vanavond Mieke aan de telefoon had, hoorde ik op de achtergrond een schel blafje en een vermanende stem van Gerrit: "Nee Kayne, laat dat, mag niet, foei". Het klonk mij als muziek in de oren!!!! Ze hebben weer een "echte" pup in huis, die weer knap ondeugend is en hun de oren van het hoofd eet. Het is zijn geluk geweest dat hij een stevige Leo-pup was, die tegen een stootje kon. Was het een Chihuahua geweest...... Maar ook ons petje af voor Mieke en Gerrit, die hem met alle zorg en toewijding hebben omringd. Klasse!!!

Inmiddels hadden we ook de ontlasting van onze CAILIN laten onderzoeken, want als de besmettingsbron bij ons lag moest zij het toch ook bij zich hebben. Ze loopt nu immers overal waar onze andere honden komen, en doet haar behoefte ook op de plek waar onze andere honden hun behoefte doen. Uitslag: schoon!! Geen spoortje!! Zelfs geen enkel worm-eitje!! En ik had toch een beste drol ingeleverd, uitgerold de grootte van een Havanna sigaar.....Toen brak mijn klomp.... Hoe kan dit???

Het heeft me echt een paar slechte nachten bezorgd. Totdat ik "het licht" zag!!! Ik had de neiging Henk gelijk aan te stoten, maar toch maar niet gedaan: het was twee uur 's nachts.....

In de laatste week van de nestperiode lag er 's morgens een dode vogel in onze puppenren, een jonge merel. De puppen hadden die dode vogel eerder in de gaten dan wij, en één pup liep triomfantelijk met zijn "trofee" in de bek, en de rest er achteraan natuurlijk, nieuwsgierig als ze zijn. En die pup was, jawel: Kayne.....