Hoe nat het was.....

….. en hoe koud. Ja, de Kamp.Clubmatch LHCN van vandaag kan volgens mij echt de boeken in als de koudste en de natste. De buienradar gaf geen positieve voorspelling voor Arnhem, en dat klopte dus. We waren vertrokken met lichte regen, maar aangekomen in Arnhem kwam het met bakken uit de lucht. En, o ramp, geen extra tenten!!! Henk en ik voelden even een lichte neiging opkomen om weer rechtsomkeer te gaan, maar ach…., we waren er nu eenmaal en toch niet van suiker. Iedereen die niet zelf een tent had meegenomen (wij dus ook niet, want 2 jaar terug stonden er wél extra tenten) dromden samen in de kantine en/of onder het afdak voor de kantine. Dan prijs je jezelf toch gelukkig met het bezit van sociale huishonden!! Toen iedereen al nat en doorweekt was, werden er alsnog extra tenten opgezet……

Wij hadden TARU en CAILIN meegenomen, maar hadden geen enkele verwachtingen. We hebben zelfs even met de gedachte gespeeld om Taru terug te trekken, nadat we bericht hadden gekregen dat er een keurmeesterwissel had plaatsgevonden. De KM uit Oostenrijk kon wegens omstandigheden niet komen, en zijn klassen werden verdeeld onder de andere 3 keurmeesters. Dat kon schijnbaar, omdat er niet zoveel Leonbergers waren ingeschreven: “maar” 147 (dat zijn er ook wel eens ruim 200 geweest….) Onze Zwitserse zustervereniging hield vandaag ook haar jaarlijkse clubmatch, en veel exposanten waren naar Zwitserland afgereisd. Vandaar, heel jammer, maar één troost: ook daar regende het pijpenstelen…..

Taru

Zoals verwacht maakte Taru bij de vervangende KM geen schijn van kans. Zelfs haar koptype, waar iedereen zo verrukt van is, werd door deze dame bekritiseerd op futiliteiten. Gelukkig had Taru wel “een lieve, zachte uitdrukking”. Tot verbazing van velen ging ze de ring uit met een ZG. Op zich niets mis mee, het is altijd nog Zeer Goed, maar over haar keuringsverslag  hebben we nadien onze schouders opgehaald, of zoals iemand zei: "Dit is geen keuringsrapport, maar een "zeikrapport"!! Vond ik wel een toepasselijke benaming onder deze weersomstandigheden.....

Cailin

Cailin kwam door de omwisseling terecht bij een Duitse ras-specialist, en dat vonden we spannend. Het was haar 1^e optreden in de Jeugdklasse, en op twee na de jongste van de 19 jeugdteefjes (9-18 maanden) Ook Cailin kreeg een ZG, maar met een heel mooi keuringsverslag. Duitse keurmeesters zijn vaak niet scheutig met U-tjes (in Duitsland krijg je zelfs geen U in de jeugdklasse) dus wij waren hiermee zeer content. En ditmaal ook geen aanmerking meer dat ze "te dik" zou zijn....

En toen konden we gelukkig weer op huis aan. Henk had geen last, maar mijn voeten voelden aan als ijsklompen. Later bleek dat deze dag de koudste juni-dag was sinds 1901…..
Inmiddels zijn we alle vier weer warm en opgedroogd.