Notus-Me Anne Barbara 24-07-2005 - 01-05-2013 |
Een aantal maanden geleden werd er bij haar botkanker geconstateerd in één van haar enkelgewrichten. Met behulp van pijnstilling heeft ze nog een paar goede maanden gehad, maar de laatste weken liep Babs grotendeels op drie poten. Woensdagmorgen werd besloten haar niet langer te laten lijden, en hebben ze Babs laten inslapen. Een moedig besluit, maar zeker niet minder verdrietig. En verdriet hebben Tineke en Gaspard, dat was duidelijk te horen tijdens ons gesprek. Babs zal enorm gemist worden….
Henk en ik,
wij weten dat dit soort berichten ook behoren bij de status van fokker. Maar het
went nooit. En het gegeven dat moeder nog steeds leeft, eind deze maand 11 jaar
hoopt te worden, maakt een dergelijk bericht extra wrang…..
BABS was een dochter van ZABRI en JOEP. Zij kreeg haar “Gouden Mand” bij
Tineke en Gaspard en had niet één, maar twee huizen tot haar beschikking. En
vooral dat huisje in Frankrijk, daar ging haar voorkeur naar uit. Ze genoot
daar van de ruimte, de vrijheid, de natuur, en als ze dan weer de reeën had
gezien, hun geur had opgesnoven, dat wist Babs het zeker: “Dit is mijn thuis”.
In Frankrijk was Babs een heel andere hond dan
in Nederland. De laatste vier weken, voor haar dood, heeft Babs nog mogen
doorbrengen in Frankrijk….
Wij zijn
Gaspard en Tineke enorm dankbaar voor de warmte en de liefde waarmee zij Babs
al die jaren hebben omringd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten