Afscheid Graads....

GRAADS
April 2000 - 29-07-2015

Vandaag hebben we afscheid moeten nemen van GRAADS. 

Het ging de laatste dagen steeds minder goed met hem, hij was gewoon ‘op’. 

Ruim 15 jaar is hij geworden, en dat is best wel oud voor zo’n varkentje. Zijn zus DIKA overleed 2,5 jaar geleden…..

Dit betekent weer een afsluiting van een hoofdstuk. Een hoofdstuk dat ooit begon in 1997 toen ik mijn 25 jarig jubileum vierde als verpleegkundige. 

We woonden pas 2 jaar in Brucht, en ons huis was net klaar na de verbouwing. 

Omdat ons huis van heel vroeger uit een varkensstal, annex kippenschuur, is geweest, leek het mijn collega’s wel een leuke grap om mij te trakteren op een echt varkentje…. 

Een grap die overigens goed uitpakte, en zo kwam GEERTJE in ons leven, een hangbuikzwijntje. Helaas hebben we van GEERTJE niet zo lang kunnen genieten…Na een paar jaar werd ze ernstig ziek en, ondanks ingrijpen van de veearts, overleed ze binnen een paar uur.

Maar GEERTJE is wel de grondlegster geweest van onze liefde voor varkens. Met inmiddels wat meer kennis over varkens, en hun leven-behoeftes, zijn we op zoek gegaan en kwamen terecht in Barchem. Daar had een hobbyboer een toom biggetjes bij ‘de Olde Witte’, zoals hij de moederzeug noemde. Het waren Göttinger minivarkentjes.

Met Nymrah en Sherwin...

  GRAADS en DIKA kwamen als biggetjes van 8 weken oud bij ons. En wat waren ze klein, en vlug, en leuk. Ook SHERWIN en NYMRAH vonden het allemaal heel interessant.

Naarmate ze groter werden bleek dat DIKA de baas was, Göttinger-zeugjes kunnen vinnig zijn. GRAADS was de goedmoedige knorrepot. Ruim twaalf jaar hebben ze samen tussen de kippen gescharreld, en ’s nachts lagen ze kop aan kont, in het stro, in hun eigen hok.

Dit vond GRAADS lekker....

En toen was ineens DIKA dood…., ik vond haar ’s morgens in het weilandje. We waren erg benieuwd hoe GRAADS nu zou reageren. Zou hij haar erg missen? Varkens zijn nu eenmaal heel sociaal ingesteld. Maar al snel kregen we door dat hij zijn bazige zus helemaal niet miste! Hij vermaakte zich prima, en had nu ook regelmatig gezelschap van de kippen. De Chickenlady’s bleven altijd uit de buurt van DIKA, maar met GRAADS werden ze de beste maatjes. Ze mochten uit zijn voerbak eten, en in zijn stro ‘broeds-zijn’….

In Oud-Sallandse stijl......

Maar het laatste jaar zagen we hem toch wel ouder worden, het lopen ging wat minder snel, zijn ‘dolle – vijf – minuten’ had hij niet meer, bleef steeds vaker, ook overdag, in zijn hok liggen. 

En de laatste weken ging het hard achteruit, na een paar passen lopen moest hij telkens weer even uitrusten. 

De laatste twee dagen (en nachten) bleef hij gewoon liggen, onder het afdak voor het kippenhok, want dan was hij in de buurt van waterbak en voerbak…. zijn eetlust bleef tot het einde toe goed….
Maar dit gedrag gaf ons ook het gevoel dat hij al bezig was om zich voor te bereiden op zijn dood. Zowel GEERTJE als DIKA zochten ook een plek uit, buiten hun hok, om te kunnen sterven....

Het inslapen is gelukkig heel snel gegaan, en daar zijn we de veearts dankbaar voor. Het was te zien dat deze man veel ervaring heeft met varkens, en wist hoe hij handelen moest. 

Ondanks het feit dat we GRAADS zullen missen, is het goed zo….