 |
| Notus-Me Boraya 01-08-2007 - 05-04-2016 |
Vandaag vernamen wij het
trieste bericht dat GISHY gisteravond onverwachts is gestorven.
Er was niets wat er op wees dat ze ziek o.i.d. was. Terwijl haar bazin nog even
de laatste hand legde aan de verzorging van de paarden, was Gishy (zoals gewoonlijk)
alvast in de auto gesprongen om nog even snel een dutje te doen voordat ze naar
huis zouden rijden… Maar toen de bazin bij haar auto kwam, met nog iets lekkers
bij zich voor Gishy en haar huisvriendje Paco, werd Gishy niet meer wakker…..
Gishy was een pup uit ons
B-nest, het 2e nest van ZABRI & Dibbes. Alle pups waren al
besproken op 1 teefje na, toen wij een mailtje kregen uit België. Monique en
Jan hadden veel belangstelling voor een pup, mede omdat hun andere
Leonberger-dame ingeslapen was. Op dat moment lagen er geen pups in België, en
hadden ze graag de lange autorit er voor over om ons te bezoeken.
 |
| Haar schaapje binnen pootbereik.... |
Bij de 1e
kennismaking hadden Henk en ik heel even onze bedenkingen gezien hun leeftijd,
weliswaar vitale zeventigers, maar toch…. Echter al snel lieten wij dit
vooroordeel varen, want eenmaal in gesprek hadden ze ons hart al snel gewonnen.
En natuurlijk kon de hond altijd weer bij ons terecht, mocht dat nodig zijn.
Wij hebben geen seconde spijt gehad van deze beslissing!!
Monique en Jan wilden graag
een Leonberger die waaks was, omdat zij tussen die puissant rijke (en de
belasting ontvluchtte) Nederlanders woonden, wat mogelijk het dievengilde aan
zou trekken. Maar wel graag iets minder dominant dan hun vorige teef. Gishy
bleek perfect in dat plaatje te passen. Regelmatig kregen we een mailtje over
het wel en wee van Gishy, met de nodige humor beschreven, en uit alles bleek
hoe blij ze met haar waren. En wat had
Gishy het ook getroffen met en bij hun…..
Maar toen kwam de dag dat
Monique overleed…. Jan wilde heel graag voor Gishy blijven zorgen, dat had hij
Monique ook beloofd. En natuurlijk respecteerden wij dat. Gishy was hem ook tot
grote steun. Maar na verloop van tijd kregen we geen contact meer met Jan en
dat baarde ons zorgen. En toen, eigenlijk bij toeval, lazen we ineens op
internet het overlijdensbericht van Jan. Twee lieve mensen waren niet meer…,
maar waar was Gishy!
Uiteindelijk hebben we een
oproep geplaatst op Facebook met geweldig resultaat. Gishy was liefdevol
opgenomen in de huishouding van dochter Catherine, en had daar weer een Gouden
Mand gevonden. Gishy zag in Catherine veel terug van Monique, en voor Catherine
was Gishy het laatste stukje van haar ouders. Ze hadden een geweldige band met elkaar en daar
is nu plotsklaps een einde aan gekomen, en veel te vroeg. Niet te bevatten
hoeveel verdriet dit geeft, ook bij ons…
 |
| Ze was het evenbeeld van haar moeder..... |
Wij bedanken Catherine en haar
man voor alle goede zorgen en liefde waarmee zij Gishy hebben omringd. En
wensen hun veel sterkte met het verdriet en gemis…
1 opmerking:
Tjee, Jenni, wat een triest verhaal. En wat een goed leven heeft Gishy genoten. Heel fijn dat jullie nadat je haar door -achteraf gezien- verdrietige omstandigheden uit het oog verloren toch nog hebt kunnen traceren, en dan nog wel in zo'n gouden mandje! Dat ze veel te vroeg overleden is, is heel verdrietig. Maar zoals ik het begrepen heb is ze "gegaan" zonder er weet van te hebben. Tuurlijk had dat ook over een aantal jaren gemogen, maar toch.... Voor de baasjes een heel grote schrik, ongeloof en verbijstering: "Hoe kán dat nou?" Ik weet er alles van.... Wens jullie veel sterkte met dit verlies. Liefs, Mari-Anne.
Een reactie posten