Sofie...

We werden gisteren verrast met een bezoekje van SOFIE en haar familie....
We hebben fijn bijgepraat, maar vooral ook genoten van Bart en zijn Sofie. Wat een geweldige band hebben die twee opgebouwd.

Bart woont inmiddels op zichzelf, maar (zo zei hij) dit zou nooit gelukt zijn zonder Sofie. Zij is zijn steun en toeverlaat, geeft hem zekerheid, rust en regelmaat. En als hij eens onrustig slaapt, maakt zij hem wakker.

Sofie had gisteren een 'vrije dag', dus mochten we haar rustig aanhalen en vertroetelen. Maar zodra zij haar tuig om heeft, dan is ze 'aan het werk', en is ze helemaal gericht op Bart. Daar komt niemand tussen....

Het geeft je als fokker toch een warm gevoel dat de opzet is geslaagd, want als je als pup van zeven weken oud aangewezen wordt als de pup met de meeste kwaliteiten in de richting van assistentie-hond (met dank aan Mark Wibier, die de pup-test toentertijd heeft gedaan) dan blijft het toch spannend of aan die verwachting voldaan wordt.
Bart en zijn familie hebben dan ook hard gewerkt om dit resultaat te bereiken met Sofie. In één woord: Klasse!!

En natuurlijk moest Sofie nog even op de foto met moeder TARU voordat de familie weer afscheid nam.