Indien U op deze weblog informatie en/of foto's tegenkomt over / van Uzelf, en U vindt dit niet wenselijk in verband met Uw privacy,
geeft dit dan aan ons door en wij verwijderen het direct.

vrijdag 9 augustus 2019

In Memoriam Kayne.....

Notus-Me Connolly 'Kayne'
07.08.2011 - 30.07.2019
Vorige week werden we opgeschrikt door het bericht dat KAYNE ingeslapen was.
Mieke en Gerrit hebben deze moeilijke beslissing moeten nemen, nadat bij onderzoek bleek dat er sprake was van een grote buiktumor. Een operatie zou weinig tot geen kans bieden op herstel. Om Kayne verder leed te besparen......

Dit bericht kwam binnen als een mokerslag. De 2e C-pup die nét geen 8 jaar mocht worden..... Dit alles wierp wel een schaduw over de verjaardag van CAILIN en overige nestgenoten.

We hebben op verzoek van Mieke en Gerrit gewacht met het schrijven van deze in memoriam, omdat twee zonen nog op vakantie waren. Dit om te voorkomen dat zij op hun vakantie adres zouden lezen, via social media, dat hun Grote Trouwe Vriend niet meer in leven was. Dan zou hun vakantieplezier gelijk bedorven zijn....

Natuurlijk waren ze bij terugkomst erg ontdaan. Ze vonden het thuis zó kaal, zó stil. En de hal, waar Kayne altijd graag lag te slapen, té schoon en té leeg....

Na de dood van hun vorige Leonberger klopten Mieke en Gerrit in 2011 bij ons aan voor een nieuwe pup. We kenden elkaar toen al goed, want twee van hun vorige Leo's waren nestgenootjes van onze NYMRAH en ZABRI. En Mieke en ik waren daarnaast ook nog collega's in het zelfde ziekenhuis.

We waren voor hun dan ook blij dat er naast 5 teefjes ook nog 2 reutjes geboren werden, want hun voorkeur ging wel uit naar een reu. Al vanaf het prille begin hadden ze een klik met het "groene bandje".....

En wat hebben ze een fijne hond gehad aan Kayne: een hele lieve, rustige, sociale lobbes. Zó makkelijk in de omgang. En nog mooi bovendien!
Henk heeft hem in 2013 een keertje voorgebracht op de IJsselshow in Zwolle, en daar werd hij zowaar 1 Uitmuntend in de Openklasse Reuen.....


Met Henk in Zwolle....




Wat moet de dood van Kayne een enorm gemis zijn voor de familie. En ons bekruipt dan ook weer dat gevoel van oneerlijkheid: Papa Umberto bijna 11 geworden, moeder TARU leeft nog steeds (ook bijna 11 inmiddels) Waarom....
Helaas heb je niet alles in de hand, en heeft Moeder Natuur haar eigen wetten.

We wensen Mieke, Gerrit en hun zonen enorm veel sterkte. Ook al is het alweer ruim een week geleden dat ze afscheid hebben moeten nemen van Kayne, het voelt nog steeds onwerkelijk aan. Hij laat letterlijk en figuurlijk een grote leegte achter.

Lieve familie, enorm bedankt voor alles wat jullie Kayne hebben gegeven aan liefde, warmte, zorg en geluk. Hij heeft een super leven gehad bij jullie.




4 opmerkingen:

Anoniem zei

Zo herkenbaar, dit verhaal over Kayne. Ook wij dachten dat onze Ramses makkelijk de 10, 11 jaar zou halen. Ramses was een oersterke hond met een geweldige conditie. Echt mijn maatje; ik kon met hem lezen en schrijven. Totdat.... ja; totdat ik op een avond in zijn ogen zag dat er iets gigantisch mis was. Naar de spoed gegaan en die voelde "iets" in zijn buik. Dat "iets" bleek de volgende dag na een echo en bloedonderzoek een tumor op de milt met uitzaaïngen naar de lever te zijn. Inoperabel, dus. En om hem, net als bij jullie Kayne, verder lijden te besparen hebben ook wij die beslissing moeten nemen. Te snel, voor ons, maar op tijd voor hem....

Jenni zei

Ja Mari-Anne. Ik weet nog hoeveel verdriet jullie hadden van de Ramses (om nog maar te zwijgen van Quby...)

Annemie zei

Wij leven met jullie mee, heel veel sterkte met dit grote verlies.

Leo, Annemie en Amor

Jenni zei

Altijd zó lief, Annemie, hoe jij meeleeft....