...... is een feit en we
hebben het vuurwerk weer overleefd. Af en toe had ik het gevoel dat we ergens
"aan het front" zaten, want ons huis trilde regelmatig van al die
knallende melkbussen, en het was ook net of de knallen nóg harder klonken dan
voorgaande jaren. Nee, ik ben blij dat het weer voorbij is, op nieuwjaarsdag
klonk her en der nog een soft knalletje, maar vandaag is de rust terug gekeerd. En onze honden zijn ook weer
happy. Hoewel, DZJANGA beleeft het allemaal onverstoorbaar, ze wordt niet
koud of warm van al dat lawaai. Nee, dan haar moeder.....
ZABRI heeft als pup, van
net een half jaar oud, hiermee een heel vervelende ervaring opgedaan. Ik probeer
tijdens het wandelen altijd zo goed mogelijk te anticiperen op dit soort zaken, maar die bewuste oudejaarsdag was ik niet scherp genoeg...., maar de
knal achter mij wel. Werkelijk oorverdovend, en het hart klopte ook bij mij in
de keel, van schrik. En dat is Zabri altijd bijgebleven. Komen we langs die
bewuste plek, dan wil ze daar nog steeds heel graag héél snel aan voorbij.....
De laatste jaren geef ik haar Passiflora tijdens de 2e helft van december, en
dat geeft toch iets meer rust in haar lijf en koppie. Want naarmate ze ouder
werd, leek de stress ook toe te nemen en durfde ze niet eens meer naar buiten om
haar behoefte te doen. Dan ben je heel blij met plavuizen op de vloer.....
Maar de laatste 2 jaarwisselingen doet ze het weer netjes buiten, weliswaar "mee slepend" aan de riem, en ze haalt de berm ook niet: ze loopt gelijk al leeg op de oprit...., en dan weer rechtsomkeer het huis in. Dáár is het tenminste veilig.
Maar de laatste 2 jaarwisselingen doet ze het weer netjes buiten, weliswaar "mee slepend" aan de riem, en ze haalt de berm ook niet: ze loopt gelijk al leeg op de oprit...., en dan weer rechtsomkeer het huis in. Dáár is het tenminste veilig.
Ook TARU leek ditmaal wat meer
op haar hoede, af en toe even stilstaan om te zien/te horen waar het geluid
vandaan kwam, om vervolgens weer verder te wandelen. En CAILIN was, op haar
beurt, weer heel weinig onder de indruk van al dat geknal. Zo zie je maar: 4 honden die elk weer heel anders reageren....
We brengen hierbij een toast uit op het Nieuwe Jaar en we hopen dat 2013 mooie dingen in petto heeft.
PROOST!!!!!
2 opmerkingen:
Hoi Henk en Jenni,
Het mag gelukkig nog steeds. Wij wensen jullie een gezond en veel geluk met de honden in 2013.
Op de kerstkaart haal je Zabri en Dzjanga er zo uit.
Met onze viervoeter gaat het nog steeds heel goed, speels en erg enthousiast als hij je weer ziet.
Groet,
Jos, Carla en Lancelot
zeker proost op het nwe jaar, dat het een gezond (en natuurlijk leonberger) jaar mag worden!
gr Manuela&Henry
Een reactie posten