Fokselectie......

Vandaag was het dan zover, we moesten met CAILIN naar Zaltbommel voor de fokselectie-keuring. En eerlijk gezegd: ik vond het best een beetje spannend.
We hebben uiteraard vaker een dergelijk keuring meegemaakt, en over de exterieurkeuring zat ik ook niet in. Cailin voldoet immers prima aan de rasstandaard van de Leonberger.

De MAG-(gedrag) test had ook geen geheimen meer voor ons. Maar sinds een jaar hanteert de LHCN een eigen gedragstest, meer gericht op de Leonberger en het gewenste gedrag van/voor ons ras. En daar had ik al wat negatieve geluiden over gehoord. De normen zouden nog scherper gesteld zijn dan bij de MAG, en telkens zakten er ook 1 à 2 honden voor de test….. Daar word je dan niet vrolijk van.
Natuurlijk weten we zelf wel dat Cailin een hele lieve hond is, met een zeer mensvriendelijk karakter, maar dat moet tijdens zo’n test toch maar blijken. De hond kan zó schrikken van een prikkel dat de stress "erin blijft zitten", met alle vervelende gevolgen van dien…

Maar het viel vanmiddag enorm mee. De hele test viel mij enorm mee!!
Cailin reageerde eigenlijk precies zoals ik verwacht (en gehoopt) had. Ze bleef ondanks de prikkels vriendelijk, kwispelde (vaak zeer onderdanig) met haar hele lijf, en liet geen grommetje horen (zéér belangrijk!)
De eindconclusie van de testers was dan ook dat Cailin "een lieverd was, met een vriendelijk en open karakter, wel snel te imponeren, maar ondanks alles vreselijk haar best bleef doen om lief en aardig gevonden te worden".
Met andere woorden: GESLAAGD!!!!!

Trots reden we nadien weer huiswaarts, met een slapende Cailin achter in de auto. Al die indrukken hadden haar toch wel moe gemaakt.

Nu moeten we alleen nog de LPN1 (bloedtest) laten bepalen, en dat gaan we in november doen op de Jonge Hondendag. 
Maar over de uitslag daarvan hoeven wij in principe niet wakker te liggen, want haar beide ouders zijn immers N/N (= vrij) 
En daarna kan ze geplaatst worden op de foktevenlijst.

We drinken er vanavond maar een glaasje op…., of twee.