In Memoriam Bumba....

Notus-Me Balavan "Bumba"
01-08-2007  -  02-06-2016

Ooit komt er een moment dat je afscheid moet nemen van je hond, dat weet iedere hondenbezitter, en vandaag overkwam dat Anneke en Frans. 

Vanmorgen is hun grote vriend BUMBA, een reu uit ons B-nest (van ZABRI en Dibbes) toch nog vrij onverwachts overleden. 

Ze hadden de laatste tijd wel het gevoel dat hij ‘een dagje ouder werd’, zijn conditie wat achteruit ging, maar tijdens de wandelingen en zwempartijen (dat vond hij het leukste om te doen) was daar nog weinig van te merken. Bumba had gisteren zelfs nog uitgebreid gezwommen….

Maar gisteravond zat hij niet lekker in zijn vel, was wat kortademig, mogelijk last van de warmte (?) Wilde ook het liefst buiten blijven liggen (hij was sowieso een echte buitenhond) Anneke heeft de nacht op de bank doorgebracht, om regelmatig even te checken hoe het met Bumba ging, ze vertrouwde het niet, en vanmorgen om 5.30 uur vonden ze hem dood op zijn plekje buiten. Naar alle waarschijnlijkheid heeft zijn hart het begeven…

Wij hadden Anneke en Frans al leren kennen toen zij hun 1^e Leonberger kregen. Simba was een broertje van onze NYMRAH, maar is helaas al gestorven vlak voordat hij 7 jaar zou worden.
Toen zij vernamen dat wij plannen hadden om Zabri weer te laten dekken, namen ze contact met ons op. Ze wilden heel graag weer een pup.

Het was voor ons een leuk weerzien met Anneke en Frans, inmiddels een dochtertje rijker en (naar later bleek) een zoontje op komst…
Het B-nest bestond uit 5 teefjes en 5 reutjes, en de keus viel uiteindelijk op het reutje met het oranje bandje, een stevig manneke met een vrolijk en stabiel karakter.

Wel bleek later dat Bumba qua karakter wat dominanter in elkaar stak dan Simba. Bumba had een duidelijke en consequente leiding nodig, maar toen de baasjes dat eenmaal door hadden, hebben ze jaren lang een geweldige hond aan Bumba gehad.
Hij was ook waaks, maar dat vonden ze niet erg. Dat gaf hun wel een veilig gevoel, ja… zelfs de buren waren blij dat Bumba zich liet horen wanneer hij iets vreemds bespeurde in de straat.

Bumba is de 4^e hond uit ons B-nest die de oversteek heeft gemaakt naar de Regenboogbrug. Helaas net geen 9 jaar geworden… Hij zal enorm gemist worden, ook door de zoon en dochter die met hem opgegroeid zijn.

We wensen Anneke, Frans en kinderen veel sterkte toe met het verwerken van dit verlies. En wij willen hun bedanken voor alle liefde en aandacht die zij Bumba hebben gegeven. Hij heeft een heerlijk hondenleven gehad bij hun…