 |
| Notus-Me Cayley 'Caya' 07.08.2011 - 16.12.2019 |
Hoe afschuwelijk moet dit
zijn geweest voor Sientje en Gijs…. Hun Caya die even daarvoor nog lekker had
lopen rennen door de bossen, spelend met de honden van de buren, was niet
meer…. Hun Caya waar ze zoveel van hielden.
Dit bericht klapte er bij ons ook extra hard in, zo kort na
de dood van onze Taru, haar moeder.
Caya was 2,5 jaar oud toen we haar noodgedwongen moesten
herplaatsten. Onze gedachten gingen al vrij snel uit naar Gijs en Sientje. Hun
Akma (uit ons A-nest) had na zijn dood een leegte achtergelaten waar Sientje en
Gijs nog steeds niet aan gewend waren. Maar gezien hun leeftijd wilden ze
liever geen pup meer. Maar een herplaatsingshond….?
Caya kwam voor hun als een geschenk uit de hemel. Wat
hebben ze een plezier gehad van deze dame. Ze was enorm lief, en heel makkelijk
in de omgang met zowel mensen als met andere honden. En al vrij snel had ze
door dat ze voorzichtig moest zijn met haar nieuwe vrouwtje. Sientje is niet
meer zo goed ter been en Caya zorgde ervoor dat ze nooit in de weg lag of tegen
haar opsprong. Gijs daarentegen moest maar gewoon over haar heen stappen als ze
ergens lekker lag te luieren….
Wij zijn Gijs en Sientje veel dank verschuldigd dat Caya zo
liefdevol in hun huis werd opgenomen, en haar zo’n fijn leven hebben gegeven.
Maar we willen hierbij ook Yrma, haar 1e bazin, niet vergeten.
Zij is degene die Caya een geweldige opvoeding en socialisatie heeft meegegeven.
We hadden zeer veel respect voor Yrma dat zij uiteindelijk voor het
geluk van Caya heeft gekozen, ondanks dat ze zielsveel van Caya hield. We weten
ook dat ze Caya altijd nog op afstand heeft gevolgd en, net als wij, dankbaar
was dat de dame het zo goed getroffen had. Want in haar hart was Caya altijd
nog een beetje “haar hond”….
Caya was echt een Zondagskind die een geweldig leven heeft
gehad, al had het wel wat langer mogen duren…… We wensen Gijs, Sientje, dochter
Liesbeth, schoonzoon Erik, maar ook Yrma, heel veel sterkte met dit verdriet. Caya
zal enorm gemist worden. Wij leven met hun mee….
2 opmerkingen:
Een acuut hartfalen, vreselijk. Maar wat "fijn" dat de baasjes erbij waren.
Je weet, dat onze Quby midden in de nacht overleed na zo'n hartfalen. Onvoorstelbaar en zo jammer dat we de keuze hebben gemaakt om hem toen in de tuin hebben laten gaan omdat we dachten dat ie niet lekker was. Zal het me nooit vergeven, want binnen hadden we misschien meer kunnen doen dan in die stikdonkere tuin.
Heel veel sterkte met dit verlies.
In gedachten zijn we bij jullie
Een reactie posten