In Memoriam Dayko....

 Gistermiddag kregen we telefoon van Denise, om ons te vertellen dat DAYKO overleden was. Zij hadden hem op 25 mei jl. laten inslapen, en daarna even de tijd genomen om dit samen met elkaar en hun gezin te verwerken. 

De dood van Dakyo was voor ons niet meer een echte verrassing. We hadden een paar weken daarvoor nog contact gehad met elkaar waarin we zijn afnemende gezondheid hadden besproken. Dayko slikte al zo'n anderhalf jaar medicatie voor zijn hart, deed het daarop beter (en langer) dan verwacht, maar op een gegeven moment houdt dat toch op...., en dat moment was nu bereikt. 

Onze TARU was in haar laatste week van haar dracht, toen wij een schokkend telefoontje kregen van haar fokker. Het zusje van Taru had inmiddels bij hen een nestje met pups, die op dat moment bijna 7 weken oud waren. Maar één van de pups werd die ochtend dood gevonden in de puppy ren... Of wij veel reu-aanvragen hadden, was de vraag. Want ze moesten nu de toekomstige eigenaren van die pup teleurstellen. 

Bij het horen van dit verhaal, een complete nachtmerrie voor elke fokker, hadden wij direkt ons antwoord klaar: "De eerste reu die bij ons geboren wordt is voor hun".  En zo konden Denise en Ceriel ruim 8 weken later toch hun pup meenemen naar hun huis in Limburg. Het reutje met het rode bandje was de gelukkige.

 Dayko is deelgenoot geweest in een belangrijk deel van hun leven. Was hij eerst de eenling die alle aandacht en liefde kreeg van baas en bazin, vervolgens zag hij hun gezinnetje geleidelijk aan uitgebreid worden met 3 kinderen. Via foto's en filmpjes zagen wij hoe liefdevol en geduldig Dayko omging met het kleine grut. En vorig jaar kreeg hij er een harig huisgenootje bij, Loebes, een kleinzoon van zijn nestbroer Kobus....

Wij weten hoe geliefd Dayko was en zijn gemis valt hun zwaar. Het was voor hun de eerste keer dat ze afscheid moesten nemen van een dierbaar huisgenoot (en wennen doet het nooit, is mijn ervaring) 

We wensen Denise, Ceriel en de kinderen heel veel sterkte toe. We zijn hun dankbaar voor alle liefde, aandacht en zorg die Dayko heeft genoten. En we hopen dat Loebes de leegte, die Dayko achterlaat, letterlijk en figuurlijk weet te vullen.