In Memoriam Diëgo....

Notus-Me Dynamite "Diëgo"
17-06-2014  -  09-05-2016

Afgelopen maandag werden we opgeschrikt door het bericht dat DIËGO overleden was. Dat bericht kwam heel hard binnen…. Verslagenheid, verdriet, ongeloof, allerlei emoties botsten dan met elkaar. Een hond van nog geen twee jaar oud, en enorm geliefd door zijn familie, is niet meer…. 

Wij weten hoe het voelt om een maatje op zeer jonge leeftijd te verliezen; dat gun je echt niemand. Wat een verdriet, onbeschrijfelijk.

Diëgo was al een paar dagen wat lusteloos geweest, wilde niet eten (wel drinken) en bleef koortsig ondanks de AB-kuur. In de nacht van zaterdag op zondag werd hij ook onrustig, wilde niet liggen, telkens weer in de benen, dus maandag toch maar weer naar de DA. Daar bleef hij opgenomen, in observatie, en ging aan het infuus. Maar al vrij snel verslechterde de toestand, Diëgo raakte in shock en stierf. Een inwendige bloeding is hem fataal geworden, mogelijk was er sprake van vergiftiging…..

Diëgo was een pup uit ons D-nest, het reutje met het turquoise bandje. In elk nest zit wel 1 of 2 pups waar je als fokker iets speciaals mee hebt, en Diëgo was zo’n pup. Het manneke viel op door zijn lief, aanhankelijk en zéér zacht karakter. Dit gaf wel eens problemen aan de etensbak, want hij liet zich makkelijk aan de kant duwen. Wij hebben hem toen een tijdje apart gezet met zijn eigen bakje vlees, zodat hij rustig zijn buikje vol kon eten. Na afloop kreeg ik altijd steevast een dikke lik in mijn gezicht. Zijn manier om ‘Dank je wel’ te zeggen. 

Dat lieve, zachte, sociale karakter heeft hij behouden, hij kon met alle honden goed overweg, en deed er eentje lelijk tegen hem dan draaide hij zich om. Ruzie zoeken deed hij niet. In dat opzicht leek hij op zijn moeder TARU.

Altijd in voor een spelletje....

Ook met zijn huisgenootje Lola kon hij het prima vinden. Het was net ‘de Reus met Klein Duimpje’, maar het kleine ding had hem wel onder de duim. Ach, Diëgo vond het allemaal prima zolang hij maar deelgenoot was van de liefde en de warmte van het gezin. En aan liefde, warmte en aandacht heeft het hem nooit ontbroken. ‘De Reus’ zal enorm gemist worden, hij laat letterlijk een grote leegte achter.

We wensen de familie Kooi héél veel sterkte met hun verdriet en gemis, het zal de nodige tijd duren om dit een plaatsje te geven. Maar we houden contact….