Een zeer verdrietige Hennie, de bazin, deelde ons gisteravond mee dat Zabri was ingeslapen vanwege een bloeding a.g.v. een milttumor. Uit ervaring weten wij dat dit vaak vervelende en doorgaans kwaadaardige tumoren zijn.
Dit nieuws deed ons ook weer veel verdriet. We hadden zó gehoopt dat de familie ditmaal wat langer mocht genieten van hun Leo-meisje. Hun vorige teefje SYRA (Belotte uit ons B-nest) was ook al te jong overleden na een niet goed verlopen operatie. Maar helaas, Zabri is maar 1 jaar ouder geworden dan Syra....
Zabri was het pupje met het roze bandje, en van begin af aan al een kleine dondersteen. Ze hield van leven in de brouwerij en was vaak de aanstichtster van reuring in het nest. We wisten al snel dat zij heel geschikt zou zijn voor de familie in Puiflijk. En wat was ze welkom daar. Aan liefde geen gebrek.
Zabri is geboren op de dag dat onze Zabri 13 jaar werd. Hennie vond Zabri zo'n mooie naam en vroeg of wij geen bezwaar hadden dat hun teefje ook Zabri werd genoemd. Bezwaar? Integendeel! We vonden het juist een hele leuke geste.
Regelmatig kregen we berichtjes over de deugden en ondeugden van dit dametje en uit alles bleek hoe gek ze met haar waren. En het verbaasde ons hoe veel zij begon te lijken op haar moeder. Zo jammer dat ze nou net niet die sterke genen van haar moeder heeft geërfd......
Wij kunnen ons goed voorstellen hoe verdrietig dit afscheid moet zijn geweest. En hoe stil het nu zal zijn in huis, zonder die wervelwind die graag geknuffeld wilde worden. Zabri hield van aandacht en die kreeg ze volop. Wat dat betreft had ze het enorm getroffen met haar familie.
Wij wensen Hennie, dochter Joyce en zoon Twan heel veel sterkte. Het zal even duren om dit afscheid een plekje te geven.
Wij zijn hun dankbaar voor de liefde, aandacht, zorg en alles wat nodig was om haar een goed leven te geven. En een goed leven heeft ze gehad, zeker weten.....
3 opmerkingen:
Heel verdrietig, baasjes, Jenni & Henk. Ik herken dit: een tumor (van de bloedvaten) op de milt. Onze Ramses die een dijk van een conditie had, moest ook worden ingeslapen na de diagnose via echo. Hij werd opeens heel sloom en ik "zag" iets in zijn ogen. Meteen 's-avonds nog naar de spoed, volgende dag echo + bloedonderzoek. Tumor was aan het bloeden en ook de lever was al aangetast. Een tumor op de milt geeft geen pijn of ongemak totdat hij gaat bloeden, en dan ben je (meestal) te laat omdat er al metastases zijn. Als baasje zijnde merk je dus niets aan je hond, totdat die tumor gaat bloeden.... Heel naar detail bij Ramses: Hij was al zo aan het inwendig bloeden dat de dierenarts geen ader kon vinden om hem te euthanaseren; uiteindelijk is het middel rechtstreeks in zijn hart gespoten.
P.S. Wat ik hiermee bedoel is dit: de baasjes hoeven zich niet schuldig te voelen dat ze al eerder niks hebben gezien/gemerkt aan hun hondje. Tumor op de milt is een sluipmoordenaar.
wij wensen de baasjes van Zabri heel veel sterkte met het verlies van je vriendje
Een reactie posten